Het is woensdagavond als ik bij Bertus en Diny Temmink de dam op fiets. Bertus zwaait achter het raam en maakt een vriendelijk gebaar “kom d`r in”. Terwijl ik binnenstap is Bertus koffie aan het zetten en Diny nog in gesprek met een dame van Carinova. Ik word hartelijk verwelkomt en ga zitten op een voorverwarmd plekje waar de poes net lag genesteld.
Terwijl Bertus de koffie inschenkt en ons in de watten legt met een flinke gevulde koek en nog meer lekkers op tafel zet kijk ik eens rond… Ken je dat? Dat je ergens binnenkomt en je je meteen op je gemak voelt? Dit is zo`n huis!
Diny is de eerste Schuineslootse `senior` die gaat vertellen voor `t krantje van Schuinesloot en ze steekt van wal...
“Toen ik 18 was ben ik op Schuinesloot komen wonen samen met Bats Temmink. Zo noemen ze Bertus hier. We woonden ‘hier achter de bos!’. We hadden een noodwoning bij het huis waar Bertus is opgegroeid. De woningen die hier nu staan waren er toen nog niet. Er liep een wijk hier langs het huis helemaal naar achteren toe tot aan de Elimmerweg.”
Het huis waar Bertus is opgegroeid.
Achterop de Jacoba`s wijk heeft de woning gestaan
“Eerst vond ik het wonen daar maar niks!” gaat Diny verder “Ik woonde daarvoor midden op Raalte en kwam terecht op een plek waar niks om mij heen was. Ik had last van heimwee. Gelukkig had ik een schat van een schoonmoeder die me overal doorheen hielp. Toen onze oudste dochter Helma werd geboren was de heimwee over en zat ik helemaal op mijn plek hier. Ook onze zoon Rudy werd op deze plek geboren.
Toen de noodwoning moest afgebroken worden, hadden we al de grond gekocht waar ons huis op gebouwd kon worden. Als oplossing om de tijd te overbruggen zijn we naar de Tweede Blokweg verhuisd. We konden ook naar Slagharen, maar in Schuinesloot koste de huurwoning 12 gulden per maand en in Slagharen 20 gulden per maand. Daarbij was de Tweede Blokweg dichterbij, dus die keus was snel gemaakt.
In de tijd dat we aan de Tweede Blokweg woonden is Robert geboren."
“Na de geboorte van de kinderen heb ik `n bulte geleerd` ”, vertelt Diny. “De mavo, praktijkcursus boekhouden... Ik heb 10 jaar op kantoor en op de werkplaats hier bij `van der Bij` gewerkt. Het bedrijf heette toen ook al `Elsan`, maar in de volksmond zeggen we nog gewoon `van der Bij`. Toen op `t Klooster in Slagharen nog een school zat heb ik er nog 12 jaar schoongemaakt. Maar echt dankbaar werk was het niet...”
Linker gebouw is de school, rechter gebouw het internaat
zusters en onderwijzeressen
“En dan wil ik natuurlijk nog wat vertellen over de paarden… Paarden, dat is de grootste hobby. We hebben nog steeds 3 pony`s, 2 daarvan worden bereden door Mandy Stegerman. Lisanne Euverman verzorgt de andere pony.”
Mandy en Lisanne
“Ik heb zelf ook paard gereden,” vertelt ze verder “ Maar niet zo lang hoor, `t was voor de hobby. De liefhebberij voor paarden komt van mijn opa van mijn vaders kant, hij had altijd paarden. Zelf heb ik 25 jaar les gegeven in paardrijden en gejureerd bij concoursen, dat vond ik machtig mooi om te doen. Het jureren ben ik mee gestopt omdat ik het nu niet meer kan, dat vind ik echt heel jammer.”
Wanneer ik vraag waarom ze gestopt is vertelt Diny “ Ik heb 3 jaar geleden een hersenbloeding gehad en kan nu weinig meer. Dit beperkt mij ontzettend. Ik zou graag meer willen dan ik nu kan. Ik was heel actief bij de ponyclub, deed vrijwilligerswerk voor de kerk en kon daar echt van genieten. Maar ik kon ook enorm genieten bij de motorclub en het Truckstarfestival!” Wanneer ik verder daarop verder vraag vertelt ze vol passie verder.
“We zijn al 27 jaar lid van de motor club `Roving Spirit` We hebben menig motortreffen meegemaakt tot in Denemarken aan toe. Ik ben nog steeds lid en dat blijf ik ook, dat zeg ik nooit op! Wat een mooie gezellige tijden hebben we gehad met elkaar.”
“Wat ik ook machtig mooi vond was het Truckstarfestival. Een geweldige sfeer, van containers werden zwembaden gemaakt… gewoon machtig mooi! “. Wanneer ik Diny vraag hoe ze in de truckerswereld terecht kwam begint ze te vertellen. “Toen Rudy voor zichzelf begon als vrachtwagenchauffeur. Zaten daar eisen aan. Hij had een adviseur nodig. Ik heb toen mijn diploma`s daarvoor gehaald. Het was wel hard en veel leren, maar heb het met veel plezier gedaan.”
Je bent echt wel een stoere vrouw zeg! Het is jammer dat dingen wegvallen. Waar kan je nou de gezelligheid in vinden?
“Elke woensdagmiddag spreek ik af met Fie Oelen, Bé & Marry Temmink en Reinder & Janny Sanders. We beginnen met een borrel & hapjes en eindigen we met een pan soep & broodjes. Ondertussen kletsen we bij en houden we elkaar op de hoogte van de nieuwtjes in het dorp.”
"Op vrijdagmiddag spreek ik af bij Haverkort om samen wat te drinken met Marijke Kol en Lia Jansen, of een keer wat drinken bij het theehuisje in Kerkenveld… Helaas valt nu ook allemaal weg door de corona."
Er valt veel nog meer weg in deze bizarre tijd, waar kan je nu nog van genieten?
“Het zijn de kleine dingen die het de moeite waard maken. `s Ochtends lees ik graag de krant. En ik doe nog wat vrijwilligerswerk voor de kerk. Wanneer ik met mijn elektrische rolstoel langs de Elimmerweg rijd en kijk over de uitgestrekte vlaktes kan ik genieten en denk ik weer terug aan de tijd dat we `achter de bos` woonden.” Bertus vind het eigenlijk maar niks dat Diny daar zo op de vlakte rijd, maar snapt het ergens wel.
“Bertus en ik zijn echt een gouden team, we staan achter elkaar en steunen elkaar.” Bertus is een manusje van alles, hij is handig en op en top knutselaar, houd van repareren en heeft gouden handjes. We zijn ontzettend trots op onze kinderen, kleinkinderen en we hebben zelfs 2 achterkleinkinderen!”
Wat vind je van Schuinesloot?
“Schuinesloot vind ik een mooi en gezellig dorp, ondanks dat er veel jonge mensen wonen kan ik het erg waarderen dat ze toch gewoon even om de deur komen kijken.”
Er komt ook steeds meer volk van buitenaf wonen, wat vindt je daarvan?
“`t is wel mooi volk van buitenaf, maar ze moet zich wel aanpassen!”
Wat zou je een volgende generatie mee willen geven?
“Er is altijd tijd om te leren."
"Geen excuses dat pap en mam het niet konden betalen of dat je geen tijd hebt. Als je wil kan je altijd leren.”